Ουλαλά! Μενού γκαλά!
.
Σήμερα διαβάζουμε επιλεκτικά από το «Μενού εκδηλώσεων - δεξιώσεων - γκαλά μενού» (sic) που μας προτείνει αλυσίδα ελληνικών νησιωτικών ξενοδοχείων. Μιας και η εν λόγω αλυσίδα είναι αρκετά μεγάλη, το μενού αυτό πρέπει να είναι πόνημα του επιτελείου F&B (Food and Beverage) ή του επιτελείου Banqueting ή Special Events. Ας δούμε λοιπόν τι το εκλεκτό μας προσφέρουν για να μας δελεάσουν.
Τα αποσπάσματα σημειωμένα με κόκκινο προέρχονται αυτούσια από την ιστοσελίδα τους http://www.#.gr/conference/menus/gala-gr.htm (όπως πάντα, το # στην διαδικτυακή διεύθυνση προσδίδει μία νότα privacy, αποκρύπτοντας την ταυτότητα των σφαλλόντων). Τα υπόλοιπα σε χρώμα μαύρο αποτελούν τα σχόλιά μας.
γαρίδες με ουρές φοίνικα
Αυτό πρέπει να ομολογήσουμε ότι μας προβλημάτισε αρκετά, σε σημείο που να πούμε: «Μεταφραστικό λάθος θα είναι». Ανατρέξαμε λοιπόν στο φίλο μας τον Google ο οποίος για το palm tails δίνει σήμερα 21 ευρήματα, ενώ για το palm hearts δίνει σήμερα περίπου 45.000 ευρήματα. Μήπως οι συγγραφείς του μενού εννοούσαν το palm hearts (φωτό), ή καρδιές φοίνικα, λοιπόν;
άγριο ρύζι "Basmati"
Όχι παιδιά – εδώ τα έχετε μπερδέψει. Δεν προσδίδετε περισσότερη αίγλη στο basmati αν το ονομάσετε "άγριο". Το ρύζι basmati αποτελεί μία ποικιλία του εξημερωμένου, καλλιεργημένου ρυζιού, του oryza sativa (όρυζα η εδώδιμος). Το άγριο ρύζι είναι τριτοξάδερφο (και βάλε) του καλλιεργημένου, και έχει το επιστημονικό όνομα zizania palustris.
φρέσκα λαχανικά εποχής με ελαφριά σάλτσα από κάρρυ, μάγκο τουρσί, κομπόστα από Lynchees
Το εξωτικό φρούτο που οι αξιότιμοι συγγραφείς εννοούν είναι το lychee ή litchi, με το επιστημονικό όνομα litchi chinensis. Η διαφορά είναι μικρή, θα μου πείτε.
Έλα όμως που η λέξη Lynchees παραπέμπει στη μέθοδο του λυντσαρίσματος ή lynching (από τον κύριο Λυντς ή Λιντς). Όταν πηγαίναμε στο φροντιστήριο αγγλικών, η κυρία μας εξηγούσε τη διαφορά μεταξύ employer (εργοδότης) και employee (ο εργαζόμενος). Έτσι και εδώ, λοιπόν, η λέξη Lynchees (με κεφαλαίο, μάλιστα) δηλώνει αυτούς που λυντσάρονται με συνοπτικές δια βοής διαδικασίες, χωρίς την πολυτέλεια της δίκης, της ακροαματικής διαδικασίας, ή της υπεράσπισης.
τηγανητός ανθός μπρόκολου με σάλτσα κρεμπίς
Μήπως εδώ εννοούν τη σάλτσα gribiche (γκριμπίς), δηλαδή μαγιονέζα η οποία παρασκευάστηκε με σφιχτοβρασμένο κρόκο αβγού (αντί για ωμό), μαζί με ψιλοκομμένο βρασμένο ασπράδι αυγού, κάπαρη και μυριστικά, όπως μας λέει το Larousse Gastronomique;
Μήπως πάλι εννοούν σάλτσα écrevisse (εκρεβίς), δηλαδή με καραβιδάκι του γλυκού νερού, αυτό που οι γαλλόφωνοι Cajun της Νέας Ορλεάνης αποκαλούν crawfish;
Πάντως σάλτσα κρεμπίς εγώ δεν έχω ακούσει.
τουρνέντο Ροσσίνι
Αφού ο Ροσσίνι (ξέρετε ποιος … ο συνθέτης των έργων «Ο κουρέας της Σεβίλλης», «Γουλιέλμος Τέλλος») είναι Ιταλός, έτσι πρέπει να είναι και να προφέρονται τα «τουρνέντο».
Δηλαδή, α λα τσιτά ντι Ατένε, υπάρχει το Παρτενόνε και το Ακρόπολι, καθώς και το Πόρτο ντι Πιρέο, όπου η κυρίαρχη – ντομινάντε- ομάδα είναι ο Ολιμπίακο, ενώ στο πάλαι ποτέ «κλεινόν άστυ» η ντομινάντε ομάδα είναι ο Πανατινάικο. Έτσι λοιπόν και το «τουρνέντο» των συγγραφέων μας.
Βέβαια, παρακάτω στο μενού, η γαλλική γραφή (tournedos) και προφορά δικαιώνονται, εφόσον το ίδιο κοψίδι κρέατος προφέρεται και γράφεται πλέον σωστά στο πιάτο «τουρνεντό Βίλλα Μποργκέζε». Αχ, αυτοί οι Βοργίες – la famiglia Borghese. Το θέμα είναι ποια από τις δύο προφορές οι συγγραφείς θεωρούν σωστή, αλλά μάλλον θα μείνουμε με την απορία.
.
.
.
2 comments:
Eπισης, για να συμπληρωσω τη λίστα σας, μια και το'ψαξα και το βρηκα, υπάρχει "Φρεσκοφιλτραρισμένος καφές", "φρεσκοψημενος καφες", "αυγα στραπατσατα", και .. τα καλύτερα...
Χοιρινό "Siglino" Τηγανιτό,
Κουνουπίδι γιαχνερό.
Τέλεια, ε???
Υπάρχουν κι άλλα – έχετε δίκιο και ευχαριστώ για τη συνεισφορά και -κυρίως- για το ότι μπήκατε στον κόπο της αναζήτησης.
Βέβαια, για να αποδώσουμε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, (τα)"στραπατσάτα" ή (την)"στραπατσάδα" λένε τα scrambled eggs όταν είναι σκέτο αβγό. "Καγιανά" ή "σφουγκάτο», όταν έχουν και άλλες προσθήκες (ξυστή τομάτα, κρεμμύδι κλπ).
Για το "γιαχνερό": είναι ένας αποδεκτός ιδιωματισμός της ντοπιολαλιάς στο νησί όπου βρίσκονται τα ξενοδοχεία. Εγώ θυμάμαι ένα βιβλίο της Diana Farr-Louis “Feasting and Fasting in #” (# = μία λέξη) που αναφέρει ότι ματσάκια από μυρωδικά και ανάμικτα καλλιεργημένα και άγρια χόρτα που θα δώσουν άρωμα σε πίτες, σε μαγειρευτά ή σε σκέτο σπανάκι ονομάζονται «γιαχνερά» και πωλούνται στις λαϊκές.
Post a Comment