"Alexandre Dumas concoctant une bouillabaisse de personnages" (από το fr.wikipédia.org)

Sunday 25 March 2007

Λογοκλοπή: 1 από πόσα, άραγε;


ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ:

Μηνιαίο περιοδικό φαγητού, τεύχος 1
(Δεν συμπεριλαμβάνεται ο μήνας κυκλοφορίας, ώστε το περιοδικό να μη 'φωτογραφίζεται'. Άλλωστε, η παραπάνω σαρωμένη εικόνα -και ο αριθμός σελίδας που περιλαμβάνει- θα πρέπει να λέει κάποια πράγματα στους γνώστες - cognoscenti.)
.
Βέβαια, ο πειρασμός του να υπάρχει μία "in your face" προσέγγιση είναι μεγάλος, αλλά τον αντιπαρερχόμαστε.
.
Η παραπάνω σαρωμένη εικόνα είναι σε αρκετά υψηλή ανάλυση ώστε, αν κάνετε κλικ πάνω της, να είναι αρκετά ευανάγνωστη σε μεγαλύτερο μέγεθος.
.
ΣΧΟΛΙΑ:
Σε αυτό το post, δεν μας ενδιαφέρει τόσο η πραγματολογική ορθότητα του κειμένου. Βέβαια, δεν μπορούμε να μη σχολιάσουμε τα παρακάτω (σημειωμένα με πράσινο στη σαρωμένη εικόνα της σελίδας):
.
1.
τα σταφύλια στη Γαλλία θερίζονται
.
2.
πια μάρκα και χρονολογία σκέφτεστε να παραγγείλετε
("άλλο πια και άλλο ποια" όπως θα έλεγε και η buxom Πέπη Τσεσμελή του πάλαι ποτέ "Ερωτοδικείου")
[spoiler: αυτή η αναφορά αποδεικνύει ότι τα errata culinaria είναι ηλικίας άνω των 30, n'est-ce pas?]
.
τρίτο και καλύτερο:
"Κυρίως προέρχονται από τρεις επαρχίες της παραπάνω περιοχής: Reims, Marne, or Cote de Blancs."
.
Διαβάζοντας το απόσπασμα αυτό, κάποιος αναρωτιέται: τι γυρεύει το αγγλικό or σε ελληνικό κείμενο, όταν μάλιστα δεν έχει σχέση με τα τριγύρω γαλλικά τοπωνύμια;
Μία έρευνα στο Google μας δίνει τη μοναδική πηγή της λογοκλοπής και αντιγραφής.
.
Δυστυχώς, εδώ η συντάκτρια του άρθρου κοινώς "την πάτησε" με το copy-paste, διότι αυτό το or την πρόδωσε. Τώρα, λοιπόν, θα καθίσει και θα τ' ακούσει ("now she will have to face the music", όπως θα έλεγαν και στη γλώσσα του πρωτότυπου άρθρου).
Το πρωτότυπο άρθρο βρίσκεται στην ηλεκτρονική διεύθυνση: http://www.soyouwanna.com/site/syws/champagne/champagne.html, απ' όπου συνεχίζεται σε δύο πρόσθετες σελίδες.
.
Αν προτιμάτε να έχετε το πρωτότυπο άρθρο σε μία ενιαία σελίδα, μπορείτε ν' ανατρέξετε στη διεύθυνση
.
Το απόσπασμα από το σχετικό αγγλικό άρθρο παρατίθεται παρακάτω (το κείμενο είναι ακριβέστατο - η μορφοποίηση όχι).
Το ξεπατίκωμα συντελείται από τα σημεία σημειωμένα με κόκκινο (και στο σημείο του ελληνικού άρθρου από την επικεφαλίδα "ΜΑΡΚΑ" και κάτω).
.
.
Ανοίγουν εισαγωγικά:
-----------
1. CHOOSE A BOTTLE OF CHAMPAGNE
Relax. The best thing about champagne, as compared with regular wines, is that there are significantly fewer choices out there, so you really need to learn only a few classics that are sure to appear on any menu. Of course, if you're purchasing your champagne at a liquor store, your choice will be even easier.

Marque
Vintage
Size of Bottle
Dryness

Marque
The first thing you will need to determine is which brand and year you intend to order. Unlike wines in general, the best champagnes hail from only a few sources. By definition, true "champagne" comes only from that region of France that bears the same name. Specifically, the Champagne region is 90 miles northeast of Paris, close to the border with Belgium. Champagnes themselves typically come from one of three areas within that region: Reims, Marne, or Cote de Blancs. Unlike most wines that are named after vineyards, champagnes are named for the houses that produce them. These houses, in turn, produce various brands of champagne, which are known as marques. When you ultimately are forced to select a bottle of champagne, it will be these marques from which you must choose. Mercifully, the list of most famous champagne marques is relatively short, so if you can remember it -- or even just a few items on it -- you will never fail to find something familiar in a liquor store or on a restaurant menu:

Marque Area of the Champagne Region Bollinger Ay Charles Heidsieck Reims Krug Reims Moet et Chandon Epernay G.H. Mumm Reims Joseph Perrier Marne Ruinart Reims Taittinger Reims Veuve Cliquot-Ponsardin Reims

While each of these marques is a great champagne, you will need to taste many different marques before you can determine your own preference. But since there is the handy Half-Bottle size available, this should not prove to be a prohibitively expensive habit.
----------
Κλείνουν τα εισαγωγικά
.
.
Η παραβολή των δύο κειμένων (πρωτότυπου αγγλικού και ξεπατικωμένου ελληνικού) θα συνεχιστεί σε επόμενα post (εξ ου και η αποστροφή του τίτλου "από πόσα άραγε ;;").

They lard their lean books
with the fat of others' works.

Robert Burton (1577–1640),
"The Anatomy of Melancholy"
.
.
.

5 comments:

Anonymous said...

Αγαπητό arrata culinaria το μόνο λάθος που σας βρίσκω είναι ότι η Τσεσμελή λεγόταν Πέπη και όχι Πόπη. Το κείμενό σας δεν επιδέχεται κανένα σχολιασμό, μιλάει από μόνο του. Επίσης γιατί δεν αναφέρετε το περιοδικό? Ο μπλογκομάγειρος αναφέρει και τα περιοδικά και τις ιστοσελίδες που βρίσκει λάθη. Σας αποστέλλω και τη διεύθυνσή του blogomagiros.blog.com
Συνεχίστε ακάθεκτος....

Errata Culinaria said...

Mea culpa.

Η διόρθωση έγινε.

Anonymous said...

Μα γιατι σας κάνει εντύπωση η λογοκλοπή? Είναι γνωστό ότι το θράσος δεν εχει όρια...Εδω άλλες εκδίδουν ολόκληρα βιβλία τα οποία είναι συρραφή από ξένα βιβλία και αρθρα - μεχρι και ανέκδοτα - που κυκλοφορούν στο internet!!!
Πάντως, καλά κάνετε και αποκαλύπτετε ολους αυτούς και αυτές τους "δήθεν" γευσιγνώστες, Gourmet, γαστρονόμους ή όπως αλλιώς θέλουν να λέγονται.
Όσο για τα σταφύλια που "θερίζονται" ...μαλλον φταίει το systran. Όταν κάνεις αυτόματη μετάφραση με "εργαλεία", αυτα παθαίνεις!

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα said...

Πινακίδες μαγαζιών έχουν θέση στη σελίδα σας;
http://valiacaldadog.blogspot.com/2007/03/blog-post_5412.html

Errata Culinaria said...

Anonynous (1):
Οι λόγοι για τους οποίους δεν κατονομάζονται οι πηγές των λαθών έχουν αναλυθεί στο post

http://errata-culinaria.blogspot.com/2007/03/blog-post_12.html

και στα σχόλια που το ακολουθούν.

Όσο αφορά το blogomagiros.blog.com και τα μαγerrata, είναι πάντα θετικό να βλέπεις κι άλλους να μπαίνουν στο παιχνίδι. Καλή αρχή!

Σκύλος της Βάλια Κάλντα:
Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια στο post σας. Προς το παρόν, όχι επιγραφές, διότι οι περισσότερες (όπως και οι έντυποι κατάλογοι) αντανακλούν την ασχετοσύνη και προχειρότητα του κατασκευαστή ή τυπογράφου. Επίσης, πολλές φορές, οι εστιάτορες γνωρίζουν τα λάθη, αλλά τα διορθώνουν στην επόμενη παρτίδα ή παραγγελία, οψέποτε (και εάν) υπάρξει.