"Alexandre Dumas concoctant une bouillabaisse de personnages" (από το fr.wikipédia.org)

Sunday, 16 September 2007

Άντε, Ζάντε μπαγαπόντε!

.
.

ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ:
Συσκευασία από Ζακυνθινές μάντολες (καβουρντισμένα και καραμελωμένα αμύγδαλα).
.
ΣΧΟΛΙΟ:
Θα σχολιάσουμε τα σημεία που έχουν μαρκαριστεί με κίτρινο στην παραπάνω φωτογραφία. Ως συνήθως, η φωτογραφία είναι σε αρκετά μεγάλη ανάλυση ώστε, αν κάνετε κλικ πάνω της, να μεγεθυνθεί σε ικανοποιητικό βαθμό.
..
Ξεκινάμε με το υπ' αριθμ. 1:
Η απορία που γεννάται είναι: Εγώ, ως αγοραστής, πληρώνω ένα καθορισμένο ποσό. Το πληρώνω για 200 ή για 250 γραμμάρια; Έλα ντε! Πάνω σε ποια ποσότητα θα βασίσω τη θερμιδομέτρησή μου, ε;
.
-Κι αν πρόκειται για μικτό και καθαρό βάρος; (ρωτάει ο συνήγορος του διαβόλου)
Τότε, όμως, θα έπρεπε το 200 και το 250 να αναγράφονται δίπλα-δίπλα (με ίδια τυπογραφικά στοιχεία) και να αναφέρεται ξεκάθαρα ποιο νούμερο αντιστοιχεί σε τι, και όχι με τερτίπια όπως εδώ (το ένα νούμερο μακριά από το άλλο, το ένα νούμερο με μαύρο μελάνι και το άλλο με άσπρο).
.
Μήπως, λέω εγώ τώρα, μπαίνει κανένα αυτοκολλητάκι ώστε να κρυφτεί το ένα από τα δύο νουμεράκια (χωρίς απαραίτητα ν' αλλάξει το βάρος του συσκευασθέντος και πωλουμένου προϊόντος) για να κάνουμε καμία αρπαχτή στις εξαγωγές; Το λέω αυτό (προλογιζόμενο με "μήπως", βέβαια) διότι έχω δει με τα μάτια μου ελληνικά προϊόντα από μικρές βιοτεχνίες και οικοτεχνίες σε σουπερμάρκετ, μπακάλικα και γκουρμεδομάγαζα του εξωτερικού τα οποία (προϊόντα) άφηναν (μικρότερη ή μεγαλύτερη) ασάφεια στην περιγραφή του βάρους στη συσκευασία τους.
.
-------
Προχωράμε στο υπ' αριθμ. 2:
Εδώ και δεκαετίες, ακόμα και στην Ελλαδίτσα μας, τα συστατικά στις συσκευασίες παρασκευασμένων τροφίμων αναγράφονται με φθίνουσα σειρά περιεκτικότητας κατά βάρος. Ο Κώδικας Τροφίμων και Ποτών (άρθρο 11, νομίζω) το λέει ξεκάθαρα.
.
Αυτό σημαίνει ότι το συστατικό που περιέχεται σε μεγαλύτερη ποσότητα αναγράφεται πρώτο. Επομένως, το τελευταίο συστατικό μίας ετικέτας τροφίμου χρησιμοποιήθηκε σε μικρότερη ποσότητα στην κατασκευή του προϊόντος απ' όλα τ' άλλα συστατικά που αναγράφονται πριν από αυτό.
.
Τα συστατικά της φωτογραφίας μας αναφέρονται ως: "Μέλι - αμύγδαλα και ζάχαρη".
Η κοινή λογική λέει ότι η σειρά θα έπρεπε να είναι "αμύγδαλα, ζάχαρη, μέλι".
.
Η προσωπική μου γνώμη είναι ότι σε πολλές από τις μάντολες που φτιάχνονται για ευρεία κατανάλωση, το μέλι αποτελεί άγνωστο συστατικό. Γλυκόζη ναι, ζάχαρη ναι, υποκατάστατο μελιού ναι, αμυλοσιρόπιο πιθανόν, καραμελόχρωμα πιθανόν.
.
-Είσαι ένας κακόπιστος τυπολάτρης και κακολογείς ένα παραδοσιακό προϊόν. Δηλαδή είναι αμαρτία μία ετικέτα προϊόντος που κατασκευάζεται σε τοπική κλίμακα να παραμένει η ίδια εδώ και 30 χρόνια; (λέει ο συνήγορος του διαβόλου)
.
Η φωτογραφία είναι όντως 20+ ετών.
Όμως, αντερωτώ, όταν οι αξιότιμοι βιοτέχνες άλλαξαν τη μακέτα της ετικέτας προ πενταετίας για να φαίνονται τα νέα, δεκαψήφια τηλέφωνα (αν δείτε τη φωτογραφία κάτω δεξιά, φαίνονται τα πρώτα 5 ψηφία), δεν μπορούσαν να επανορθώσουν τα του βάρους και τα των συστατικών;
.
Αυτή είναι η μπαγαποντιά. Δηλαδή αλλάζουμε την ετικέτα ώστε να έχει τα σωστά μας τηλέφωνα, αλλά ταυτόχρονα αγνοούμε τις διατάξεις και τελικά και τον καταναλωτή, κάνοντας την πάπια για το βάρος και για τη σειρά αναγραφής των συστατικών.
.
.
.

5 comments:

Μελενια said...

Πολυ ενδιαφερον ποστ, η σημανση ειναι συχνα 'σκανδαλο'.
Εχετε δικιο για το οτι η αναγραφη των συστατικων πρεπει να γινειται σε φθινουσα σειρα βαρους (ειναι οντως το 11 του Κωδικα). Φανταζομαι πως εχετε δικαιο για το μελι. Αποκλειεται ομως τα αμυγδαλα να ειναι πιο λαφρια απο την ζαχαρη και για αυτο να παρουσιαζονται δευτερα? Επισης αναρωτιεμαι αν ο ορος 'ζαχαρη' δεν θα μπορουσε να περιεχει και την γλυκοζη-δεν ειμαι σιγουρη γι'αυτο.

Errata Culinaria said...

Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια -- γλυκύτατο το μπλογκ σας ("heel zoet", ή κάτι παρεμφερές)

Πράγματι, τα αμύγδαλα καβουρντίζονται και ελαφρώνουν (χάνουν νερό). Όμως, δε νομίζω ότι το βάρος της ζάχαρης ισούται με αυτό των αμυγδάλων, μια και τα αμύγδαλα εμβαπτίζονται στο σιρόπι (με τα όποια συστατικά, το οποίο όταν κρυώσει καραμελώνει) κατά 1 mm σε πάχος στις μάντολες.

Αν φτιάχναμε παστέλι, θα έμπαινε αρκετό παραπάνω σιρόπι και θα «φτούραγε» και το μίγμα, μια και το σιρόπι είναι σαφώς φτηνότερο από τους ξηρούς καρπούς.

Η γλυκόζη (ή αλλιώς δεξτρόζη) είναι άλλο υλικό και έχει άλλες ιδιότητες από την κοινή ζάχαρη (τη ζαχαρόζη, η οποία είναι μίγμα γλυκόζης και φρουκτόζης). Νομίζω ότι αν χρησιμοποιείται γλυκόζη, πέρα από ζάχαρη, αυτό πρέπει να δηλώνεται στη συσκευασία, όπως γίνεται π.χ. με ορισμένους σουσαμένιους χαλβάδες του εμπορίου.

Μελενια said...

Ευχαριστω για την αμεση απαντηση. Ειχα την εντυπωση οτι οι μαντολες εχουν πιο πολυ ζαχαρη (κατι σαν κουφετα) αλλα δεν εχω φαει ποτε, κυριολεκτικα μονο σε φωτογραφια τις εχω δει;-)

Λατρευω αυτες τις συζητησεις. Με τους ισχυρισμους υγειας θα εχουμε παλλι πολλα μαργαριταρια, φανταζομαι.

Καλημερες

Marina said...

Δεν είσθε καθόλου τυπολάτρης. Το σωστό πρέπει να λέγεται. Οταν κάνεις τον κόπο να αλλάξεις τα τηλέφωνα, κάνεις και τις υπόλοιπες διορθώσεις.
Στη θέση σας πάντως θα τους ειδοποιούσα για τα λάθη τους.

Errata Culinaria said...

Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια.

Όσο αφορά στην ειδοποίηση, θα αφήσω κάποιον άλλον, «γνωστό του γνωστού» να το κάνει. Εδώ υπάρχουν κι άλλα προβλήματα. Π.χ. αν έχεις παραγγείλει και πληρώσει 20,000 ετικέτες, δεν τις πετάς. Περιμένεις να τις καταναλώσεις.

Για τον ίδιο λόγο είναι άτοπο να επισημαίνεις λάθη σε επιγραφές καταστημάτων και έντυπων μενού. Ον γέγραπται, γέγραπται.

Εγώ απλά επισημαίνω ότι η αλλαγή ήταν μισερή και ολίγον μπαγαπόντικη, διότι έγινε μόνο εκεί που συνέφερε τους κατασκευαστές.