déjà vu all over again
'αυτό το έργο το 'χουμε ματα-ξαναδεί'
ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ (και οι δύο παρακάτω φωτό):
Περιοδικό μαγειρικής ένθετο σε Κυριακάτικη εφημερίδα, τεύχος Δεκεμβρίου 2008. Ως είθισται, το κόκκινο σηματοδοτεί τα errata.
ΣΧΟΛΙΟ:
"Σουηδικό stolen" είναι κάτι ανύπαρκτο. Υπάρχει stollen (με δύο l), αλλά πρόκειται για παραδοσιακό γερμανικό (και όχι σουηδικό) Χριστουγεννιάτικο γλυκό ψωμί με αμύγδαλα και σταφίδες.
ΣΧΟΛΙΟ:
"Bouches de Noël" σημαίνει 'Χριστουγεννιάτικα στόματα'. Η αρθρογράφος μάλλον θα εννοούσε "bûches de Noël", 'Χριστουγεννιάτικοι κορμοί', τα παραδοσιακά γαλλικά γλυκά.
Πάλι, λοιπόν, ανκόρ υν φουά, βλέπουμε κάποιο μαγειρικό περιοδικό να περιέχει λάθη ορθογραφικά, αυθαιρεσίες και ανακρίβειες. Και λοιπόν; Γιατί σκοτιζόμαστε; Μα απλούστατα διότι πρόκειται για αντιγραφή-λογοκλοπή από παλαιότερο άρθρο με τα ίδια (ναι, ολόιδια) λάθη.
Τα λάθη αυτά τα είχαμε επισημάνει και στηλιτεύσει αυτούσια πριν από δύο χρόνια. Αν πάτε στη σχετική σελίδα μας, θα δείτε την ημερομηνία 5 Ιανουαρίου 2007. Εμείς δεν ισχυριζόμαστε ότι είχαμε τότε προφητικές ικανότητες για να βρούμε την ίδια διατύπωση. Ούτε ισχυριζόμαστε ότι μπορούμε να ταξιδεύουμε πέρα και δώθε στο χρόνο και να διεκπεραιώνουμε πρωθύστερα ή ανακόλουθα κατορθώματα.
Αν ο Γιαννάκης και ο Μιχαλάκης (τυχαία τα ονόματα) που κάθονται δίπλα-δίπλα στο θρανίο έχουν και τα ίδια (και μοναδικά, όπως τα παραπάνω) λάθη στο διαγώνισμά τους, δεν είναι αυτονόητο ότι αντέγραψαν, ακόμα και αν δεν τους αντιλήφθηκε κανείς την ώρα του διαγωνίσματος; Γιατί, Γιαννάκη; Γιατί Μιχαλάκη; Τι θα πούμε τώρα στη μαμά, ε;
Εμείς εδώ επισημαίνουμε την αυταπόδεικτη περίπτωση αντιγραφής και λογοκλοπής: η αρθρογράφος ξεσήκωσε υλικό από άρθρο του 2007 από άλλο περιοδικό, διατηρώντας αυτούσια και τα λάθη. Elementary, my dear Watson... Εμ κοπυπάστωμα, εμ άρπα-κόλλα. Γιατί κυρία μου;
Να σας πούμε γιατί: διότι οι προθεσμίες πίεζαν, διότι η αρθρογράφος βιαζόταν να στείλει το κομμάτι της στο περιοδικό και διότι ήθελε να κάνει και μνημόσυνο με ξένα κόλλυβα. Βέβαια όχι και τόσο ξένα, μια και το έντυπο απ’ όπου αντλήθηκε το κείμενο της αντιγραφής (στο οποίο ακόμα εργάζεται η αρθρογράφος) ανήκει σε άλλον εκδοτικό όμιλο από αυτόν του περιοδικού όπου το αντιγραμμένο κείμενο επικολλήθηκε. Μπερδεμένα πράγματα ε;
Τι να κάνουμε; Έτσι δουλεύει το freelancing:
Υπάρχουν εποχές που έχεις 4 κουτάλια και 8 πιάτα γεμάτα σούπα μπροστά σου και δεν ξέρεις από πού να πρωτοξεκινήσεις (δίλημμα του γαϊδάρου του Χότζα – θυμίζουμε ότι το στόμα είναι πάντα ένα). Τις εποχές αυτές, ίσως να θεωρείς την αντιγραφή-λογοκλοπή ως αναφαίρετο δικαίωμά σου για να βγει η δουλειά, για να παραδώσεις το project. Expediency το λένε, δλδ μπαγαπόντικη αποτελεσματικότητα, ψευτο-καπατσωσύνη και κατ’ επίφασιν συνέπεια στις υποχρεώσεις που έχεις αναλάβει: "Έλα μωρέ, ποιος θα το καταλάβει; Πάμε, δώσ’ του να το ξεπετάξουμε και προχωράμε στο επόμενο" είναι το σχετικό σκεπτικό. Ξεσηκώνεις, λογοκλέπτεις, συρράπτεις. Συμφύρεις επειδή απλά έτσι σε συμφέρει.
Τις εποχές όταν τα κουτάλια και τα πιάτα μαζεύουν σκόνη, εσύ τι θα κάνεις; Απλά θα τα ξεσκονίζεις και θα τα γυαλίζεις, ή θα φτιάξεις καμιά σουπίτσα μπας και τα χρησιμοποιήσεις τα έρημα τα σκεύη after all, ε; What’s it gonna be?
