Λογοκλοπή: 4 από 4, για να σπατσάρουμε

ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ:
Μηνιαίο περιοδικό φαγητού, τεύχος 1, συνέχεια του ίδιου άρθρου από τρία προηγούμενα post.

Η παραπάνω σαρωμένη εικόνα είναι σε αρκετά υψηλή ανάλυση ώστε, αν κάνετε κλικ πάνω της, να είναι αρκετά ευανάγνωστη σε μεγαλύτερο μέγεθος.

ΣΧΟΛΙΟ:
Το πρωτότυπο άρθρο βρίσκεται στην ηλεκτρονική διεύθυνση: http://www.soyouwanna.com/site/syws/champagne/champagne.html, απ' όπου συνεχίζεται σε δύο πρόσθετες σελίδες. Αν προτιμάτε να έχετε το πρωτότυπο άρθρο σε μία ενιαία σελίδα, μπορείτε ν' ανατρέξετε στη διεύθυνση http://www.soyouwanna.com/site/syws/champagne/champagnefull.html

Το απόσπασμα από το σχετικό αγγλικό άρθρο παρατίθεται παρακάτω (το κείμενο είναι ακριβέστατο - η μορφοποίηση όχι). Το ξεπατίκωμα συντελείται από τα σημεία σημειωμένα με κόκκινο.

----------
Ανοίγουν εισαγωγικά:

Chill
Like many beverages, champagne is best enjoyed at a cool temperature. You should be looking to pour it from the bottle at 43 to 48 degrees Fahrenheit or 7 degrees Celsius. If your bottle isn't yet that cool, you can chill it by either placing it in the refrigerator for a few hours (though not much longer unless you want it to taste like that left-over meatloaf) or by placing it in a bucket filled with a mixture of ice and water. If you need to chill it in a hurry, throw a handful of salt into that slush, which will reduce its temperature below zero and speed the chilling. In no event should you ever leave champagne to chill in your freezer -- it will screw up the balance of the alcohol and botch all that lovely expensive liquid.

Remove Cork
There are a few layers you need to cut through before you even get to the cork. First, pull off just enough foil to reveal the cork. The cork itself is protected in a wire cage. On the side of that cage, you will see a section of the wire twisted into a cute little handle. Pull that handle away from the side of the cage and untwist the wire. Be careful as you do so, and point the cork away from yourself and other favored persons -- there's a reason that wire is there. The cork can erupt at any time now, so keep a tight hold on it. Then, firmly gripping the cork with one hand, use your other hand to twist the bottle slowly and smoothly -- remember, twist the bottle, not the cork. You want the cork to emerge from the bottle with a gentle sigh, not a raucous pop. Think of it this way: the louder the pop, the fewer bubbles you will enjoy later.

Κλείνουν τα εισαγωγικά
----------

ΣΧΟΛΙΟ ΙΙ:
Αν προσθέσουμε-σουμάρουμε και τα τρία προηγούμενα posts, βλέπουμε ότι το ελληνικό άρθρο είναι εμφανώς ξεσηκωμένο και αντιγραμμένο, όχι μόνο στο περιεχόμενο, αλλά και στην ίδια τη δομή του: διάρθρωση, επικεφαλίδες και νοηματικές ενότητες.

Θα ήθελα να ρωτήσω τη ελληνίδα συντάκτρια τί ποσό (ανερυθρίαστα) έλαβε ως αμοιβή για το (ντεμέκ) πόνημά της αυτό, αλλά η καλή μου ανατροφή δεν το επιτρέπει.

Επίσης, η ατακτουλικ-o-σκανταλιάρικη (impish-o-mischievous) πλευρά μου μονολογάει και λέει: "Ούτε ψύλλος στον κόρφο του εκδότη, θέλεις διευθυντή, θέλεις κατά νόμο υπεύθυνου τον οποίον μπορεί κάλλιστα να εγκαλέσουν για τη λογοκλόπο πένα της συντάκτιδός του. Τι θα κάνει; What to do? Que faire?"

Α, ξέχασα. Σε περίπτωση που κάποιος αναρωτιέται εάν οι κουτόφραγκοι αντέγραψαν από εμάς τους φωστήρες και περιούσιους (είπαμε, καλύπτουμε παν ενδεχόμενο εδώ): τα Errata Culinaria είναι σε θέση να γνωρίζουν ότι το αγγλικό άρθρο αναρτήθηκε στην αγγλόφωνη ιστοσελίδα κάποια στιγμή το 2000, στιγμή καθ'ην το εν λόγω περιοδικό δεν υφίστατο.

Όπερ έδει δείξαι (quod erat demonstrandum), για τη λογοκλοπή, λοιπόν.

.

ΣΧΟΛΙΟ ΙΙΙ:

Πρέπει να σχολιάσουμε και δύο errata που υπάρχουν στο ελληνικό κείμενο (σημειωμένα με πράσινο στη σαρωμένη σελίδα):

.

1.

η πίεση πίσω από κάθε φελλό σαμπάνιας "αντιστοιχεί σε περίπου 27 κιλά ανά ίντσα", λέει το κείμενο.

.

Εγώ, ανασκαλεύοντας τις αμυδρές αναμνήσεις μου από τη Φυσική Γυμνασίου (πράσινο εξώφυλλο, και Αλκίνοος Μάζης ο συγγραφέας), θυμάμαι ότι υπάρχουν τα συστήματα μονάδων. Το μετρικό MKS περιέχει το μέτρο και το κιλό, σε αντίθεση με το βρετανικό, το οποίο ακολουθούν και οι αμερικάνοι, στο οποίο ανήκει η ίντσα. Οπότε, σε άλλο σύστημα ανήκει το κιλό και σε άλλο η ίντσα, η οποία στη χώρα μας απαντάται μόνο στις διαμέτρους υδραυλικών σωλήνων.

.

Στην περίπτωση αυτή, η συντάκτις θα είδε γραμμένο κάπου το ότι η σχετική πίεση είναι 60 λίβρες ανά τετραγωνική ίντσα, 60 pounds per square inch (να θυμηθούμε εδώ ότι πίεση ίσον τη δύναμη διά την επιφάνεια). Μετά, η κυρία διαίρεσε το 60 με το 2,2 και προέκυψαν τα 27 κιλά. Συλλογισμός σωστός (ένα κιλό είναι 2,2 λίβρες), μέθοδος σωστή, πράξεις σωστές, αποτέλεσμα λάθος, διότι στη φυσική απαγορεύεται η μίξη μονάδων από διαφορετικά συστήματα. Κι εγώ αν πάω στο μπακάλη και ζητήσω "ένα κιλό και δέκα ουγκιές" ρύζι, ο μπακάλης σίγουρα θα με προγκήξει.

.

Στις ίντσες τα πράγματα ζόρισαν για την κυρία: μία ίντσα = 2,54 εκατοστά, αυτό το ξέρουμε, θα πρέπει να το γνώριζε κι αυτή. Μία τετραγωνική ίντσα, πόσα τετραγωνικά εκατοστά να 'ναι, άραγε; Δύσκολη η πράξη, λοιπόν, κι έτσι άφησε τη μετατροπή σε τετραγωνικά εκατοστά λειψή.

Yo! Wassup ovah heah (What's up over here)? High-school geometry (surface areas) too much for 'ya?

Ρε συ...! Τι έγινε εδώ να 'ούμε; Η γεωμετρία του γυμνασίου (εμβαδά) σου 'πεσε κομμάτι βαριά;

.

2.

Η σαμπάνια μπορεί να διατηρηθεί στο ψυγείο για "τρεις καλές ημέρες", λέει το κείμενο.

.

Για μένα καλή μέρα μπορεί να είναι όταν:

- κερδίσω το Λόττο

- μου κάτσει το αντικείμενο του πόθου μου

- μου βγαίνει ανελλιπώς η πασιέντζα όποτε μελετώ το ανωτέρω συμβάν

- κόψω το τσιγάρο

- έχει πανσέληνο και δεν είμαι στην ταράτσα ν' αλυχτώ

- το ωροσκόπιό μου θα μου πει "όλα καλά"

- πετύχω το απόλυτο λευκό στη μπουγάδα μου και μπω στο επόμενο τηλε-σποτάκι με τον Αρναούτογλου να μου χτυπά την πόρτα για ν' αποτυπώσει on-camera τη συγκλονιστική μου βιωματική μαρτυρία

- κατορθώσω να πω στ' αφεντικό μου την αληθινή μου γνώμη για ελόγου του (give 'im a piece of my mind, lui dire ses quatre vérités) και αυτό να μην επηρεάσει την υπηρεσιακή και μισθολογική μου εξέλιξη, μηδέ τη σωματική μου ακεραιότητα.

.

Για την καλή συντάκτιδα, τι να είναι άραγε οι τρεις καλές ημέρες;

Εμένα μου φέρνει σαν λεξιδάνειο (calque, loan translation) από τη φράση for a good three days, 'άνετα για τρεις μέρες', 'για τρεις μέρες και βάλε'. Αφού το λένε έτσι στα εγγλέζικα, έτσι θα το λένε και στα ρωμέικα, ταμάμ;

.

Με αυτό το post, τέταρτο από τέσσερα, σπατσάρουμε (ολοκληρώνουμε) τα της λογοκλοπής προς το παρόν.

.

Oh, do let me go on. I want to see how it ends.

Spoken by Oscar Wilde when he was told to stop translating from

the Greek text of the New Testament in an Oxford examination,

after his examiners were conclusively persuaded about his fluency.

.

.

.