Tout est bon dans le cochon

(ή αλλιώς ‘απ’ το καλό το γουρουνάκι, δεν πετάμε ούτε κομματάκι’) – το γνωστό motto των charcutiers

ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ:

Πρόσφατη έντυπη διαφήμιση προθεσμιακών καταθέσεων από μία τράπεζα που δραστηριοποιείται στην Ελλάδα.

ΣΧΟΛΙΟ:

Εμάς θα μας απασχολήσει η μαγειρική πλευρά του εικαστικού σκέλους της διαφήμισης, καθώς και τα υπολανθάνοντα και παρασυνειδησιακά (subliminal) μηνύματα που η διαφήμιση αυτή μπορεί να μεταδίδει, τα οποία ίσως και να υπονομεύουν το διαφημιζόμενο μήνυμα. Ίσως πάλι, στην περίπτωση αυτή, το μέσο να είναι το μήνυμα (σύμφωνα με την κατά ΜακΛούαν ρήση), οπότε όλα βαίνουν καλώς.

Είναι προφανές ότι οι επισημάνσεις με κόκκινο είναι δικές μας. Επίσης, η φωτογραφία είναι σε αρκετά μεγάλη ανάλυση ώστε, αν κάνετε κλικ πάνω της, να μεγεθυνθεί σε ικανοποιητικό βαθμό.

Ξεκινάμε λοιπόν από την επικεφαλίδα:

Το «φιλέτο» των καταθετικών προγραμμάτων, μας διαλαλεί. Όμως το φιλέτο (ή το «ψαρονέφρι», εφόσον μιλάμε για χοιρινό) είναι το κοψίδι που έχουμε σημειώσει με αριθμό 1. Εκεί που μας παραπέμπει η επικεφαλίδα για φιλέτο (δηλ. στον αριθμό 2) είναι οι μπριζόλες από καρέ. Καλές, δε λέω: αλλά φιλέτο δεν είναι, ούτε τιμολογούνται όσο το φιλέτο.

Εισπράξτε τους τόκους κάθε μήνα, συνεχίζει η διαφήμιση, και μας παραπέμπει στο σημείο 3. Εκεί, όμως, σιγά-σιγά τελειώνει το καρέ (ή χυδαϊστί «μπριζολίκι») και πάμε στην κορτεζίνα, τα spare ribs (αγγλικός όρος που μας έχει γίνει κοινό κτήμα μέσω των Κινέζικων μενού) ή στο travers de porc των Γάλλων, μερίδα που είναι και ολίγον ταπεινή, όσο αφορά το κόστος. (Για μερικές ακόμα λεπτομέρειες για τα χοιρινά κοψίδια και το σχετικό τους κύρος μπορείτε να ανατρέξετε εδώ, σε προηγούμενή μας συζήτηση.)

Μπορεί βέβαια το γουρουνάκι να είναι λίγο στιλιζαρισμένο και ανατομικά ανακριβές (έτσι κι αλλιώς, παραπέμπει σε κουμπαρά, και όχι στο σφάγιο). Όμως, κάποιος δεν μπορεί να μην παρατηρήσει ότι όσο η διαφήμιση αναφέρεται στα του πελάτη, τόσο παραπέμπει στα πιο χαμηλά (και φτηνά) κομμάτια του ζώου. Το φιλέτο είναι άθικτο (σίγουρα δεν το λαμβάνει ο πελάτης στην περίπτωση αυτή), όπως άθικτο είναι και το επόμενο δημοφιλές κομμάτι του χοιρινού, το μπούτι (ως ζαμπόν, και άλλα πολλά). Όσο για τον αριθμό 4, την παντσέτα, το κομμάτι που μας δίνει το μπέικον, αυτό δεν ξέρουμε αν θα το λάβει ποτέ ο καταναλωτής ώστε να το κουβαλήσει στο σπίτι*.

* Στα αγγλικά υπάρχει η φράση bring home the bacon που σημαίνει ‘βγάζω τα προς το ζην για την οικογένειά μου, είμαι ο κουβαλητής του σπιτιού’.

.

.