"Alexandre Dumas concoctant une bouillabaisse de personnages" (από το fr.wikipédia.org)

Monday 2 April 2007

κουφάλες, δεν ξοφλήσαμε

Σχετικά με πρόσφατο post του Αθήναιου (http://www.greekgastronomer.com/?p=452) από τη Θεσσαλονικιώτικη ανταπόκρισή του για τα βραβεία Gourmet:

Πώς θα μπορούσαν άραγε τα Errata Culinaria να είναι ομοτράπεζοι των Goodfellas της μαγειρικής γραφής και συνδαιτυμόνες της food Mafia;
Πώς θα μπορούσαν να βρέχουν το ράμφος τους (far' vagnari a pizzu στα Σιτσιλιάνικα) στο εμφιαλωμένο νερό που κατά κόρον (ad nauseam) σέρβιραν ευσταλή γκαρσόνια ή καλλιπάρειες και καλλίπυγες γκαρσόνες;
(Εικάζω, έτσι; Είπαμε, δεν ήμουν εκεί, capisc?)

Μάλλον στην κουζίνα θα έπρεπε να τα αναζητήσετε, να υφίστανται εγκαύματα από καυτά μέταλλα, λάδια, νερά και ατμούς, να υφίστανται μώλωπες (από θλόντα αντικείμενα) και κοψίματα (από αιχμηρά, τέμνοντα όργανα) και μετά να ελίσσονται μεταξύ cutting board (σανίδας κοπής) και keyboard (πληκτρολογίου).

Επίσης, ξεσηκώνοντας και κάποιους στίχους από το τραγούδι του τίτλου, αυτοί που στραβοκοιτάζουν τα Errata Culinaria όχι "ανέραστοι να μείνουν", αλλά να τους αρπάξει η μπεσαμέλ, να τους κόψει το αβγολέμονο κι η ολλαντέζ, και μετά (ορίστε και το pièce de résistance) να τους μασήσει ο σκουπιδοφάγος το Sabatier ή το Henckels ή το κεραμικό Kyocera μαχαίρι τους που τους κόστισε διακόσια-τόσα ευρώ.

Όμως, με αφορμή τα σχόλια του Αθήναιου για τη βράβευση του κ. Γκρυγιόν (http://www.greekgastronomer.com/?p=455), θα ήθελα να ελπίζω ότι, σε κάποια πολύ μικρότερη ηλικία, ο κ. Γκρυγιόν όντως υπέστη τις de rigueur ταπεινώσεις της μαγειρικής μαθητείας ως commis σε κάποια κουζίνα, ώστε τώρα να δικαιούται τη βράβευση για πολύχρονη προσφορά. Mετά από αρκετά χρόνια θητείας και ορθοστασίας σε πόστα της μπριγάδας (έστω και υπό ευμενή, ευνοϊκά και εύνοα αφεντικά - σπάνια η συνομοταξία τούτη), υπάρχει πάντα και η ανταμοιβή τού να έχεις την από καθέδρας εποπτεία της κουζίνας, αρκεί βέβαια να πράττεις αυτό με μάτι και μυαλό που όντως κόβουν και να μη σαχλαμαρίζεις στη σάλα κάνοντας κακώς εννοούμενο PR.
.
.
.

5 comments:

Anonymous said...

Πέστα μεγάλε!!! Χτύπα τις κουφάλες στο δόξα πατρί. Γιαυτό σε αγαπάμε...
Ρε συ, βγάλε και κανά βιβλίο στα ποστ σου, να σαν να λέμε το βιβλίο αυτής της φιλολογίνας, της συμμαθήτριας και φίλης του Μικρούτσικου, που πήρε 50.000 ευρώ και έβγαλε της Πάτρας τα φαγητά, και είναι όλες οι συνταγές από τα Ιόνια νησιά, και πήρε και βραβείο,η κουφάλα επειδή το διαφήμισε ο Μαμαλάκης.
Άντε μη χέ..
Επίσης,
Ευχαριστώ, και από κοντά, που διάβασες τα δικά μου και τον τρόπο που με αντιμετώπησες. Μπράβο σου. Και να φανταστείς ότι κάποιοι δεν κατάλαβαν ότι αυτά που γράφω είναι ήδη δημοσιευμένα και νόμιζαν ότι εγώ είμαι ο μαλάκας ο συντάκτης...
Καλό μήνα!!
Ο μπλογκομάγειρος που σε διαβάζει ανελλιπώς....και σε "λατρεύει".

Errata Culinaria said...

Βλέπω λίγο εμπάθεια εδώ, καθώς και μία πρεμούρα για γιουρούσι.

Βιβλία υπάρχουν κάμποσα ήδη. Θα υπάρξουν κι άλλα.

Στα ζαρζαβατικά, ο μπαξές και ο μπαξεβάνης (κηπουρός) είναι μόνο ο πρώτος κύκλος.

Μετά, έρχεται και η φροντίδα του μανάβη (οπωροπώλη).

Τελευταίο, και καθοριστικό, είναι και το μάτι του μουστερή (πελάτη και δυνάμει μάγειρου). Αυτό πρέπει να κόβει.

Anonymous said...

Σόρυ εράτα μου,
αλλά είμαι μεγαλύτερός σου και έχω πήξει τόσα χρόνια με τους δήθεν συγγραφείς, μαγείρους,γουρμεδιάρηδες και αρκουδιάρηδες.
Μου αρέσει η δουλειά σου, είσαι και έξυπνος και πολυδιαβασμένος. Ξέρεις ότι απόταν άρχισες το μπλογκ σου βγήκα και γω στο κουρμπέτι του ίντερνετ, μου έφυγε η ντροπή, λύθηκα...
Γιατί πληρώνονται αδρά τόσοι άσχετοι και μεις που ξέρουμε και δυό πράγματα δεν ζητήσαμε ποτέ τίποτα, (δεν ξέρω για σένα..).
Επίσης σόρυ αν ρίχνω το επίπεδο, ξέρεις είμαι και α(ν)θυρόστομος που λένε και στο χωριό μου, αν μου πεις να μην σε ξαναενοχλήσω θα το κάνω...(άσχετα αν στεναχωρηθώ)
Αν επίσης θέλεις να μου κάνεις κάποια παρατήρηση ή διόρθωση με χαρά θα την δεχθώ, εννοώ σχετικά με ό,τι γράφω κ.λ.π., κ.λ.π.
Με ειλικρινείς εγκάρδιους χαιρετισμούς,
Ο μπλογκομάγειρος....

Errata Culinaria said...

Ανώνυμε μπλογκομάγειρα:

Τώρα για τις ηλικίες, δεν ξέρω…

Για όλους τους –άρηδες, συμφωνώ απόλυτα.

Καμία παρατήρηση – ο καθένας έχει το καθ’ όλα σεβαστό ύφος του. Εγώ, απλά, δεν θέλω να κατονομάζω πρόσωπα. Και βάρδα από μένα να πω στους άλλους τι θα γράφουν και πως θα το γράφουν. Αν υπάρξει κάποιο επιμέρους σχόλιο, θα το δεις σε comment στο blog σου.

Δεν υπάρχει καμία ενόχληση προς εμένα, και αν αυτό άφηνε το σχόλιό μου να εννοηθεί, τότε λάθος μου.

Το ξανατονίζω: όλοι οι καλοί χωράνε.

Tessa said...

Great reading yyour post